De electronische Catechismus: Februari 2001
	Een nieuwe etappe	De bijbel, spontaan vertaald Het verloren schaap
	Archiv
	Geschiedenis van het Bisdom Partenia, Biografie van Bisschop Jacques Gaillot

		Een nieuwe etappe Het is nu al drie jaar geleden dat een team zich aan het werk zette om een catechismus te maken "op een andere manier". Het doel was na te denken over levensnabije kwesties die te maken hebben met zin en betekenis. Het was van bij het begin de bedoeling om Jezus weerklank te laten vinden in de huidige situaties waarin wij leven. Heeft Jezus niet altijd enorm veel weerklank gevonden bij de mensen die zich aan Hem hebben gehecht? We kwamen elke maand bijeen en onderwierpen ons werk aan de appreciatie van de anderen. Uitwisseling en confrontatie leidden tot verbetering en verrijking. Stilaan vonden we ons werkritme. Vandaag kunnen we zonder meer getuigen dat deze ervaring voor ons veel betekend heeft. Velen van u hebben laten weten dat ze met deze catechismusteksten hun voordeel hebben gedaan en ze ook gebruikt hebben. We hadden gehoopt dat dit werk tot interactie zou leiden, maar dit is slechts zelden gebeurd. Vandaag willen we een nieuwe stap zetten. We stellen voor te werken met teksten die de neerslag zijn van een geactualiseerde lezing van bijbelse teksten. We stellen tot onze vreugde vast dat in kleine gemeenschappen teksten uit het evangelie geactualiseerd worden en met succes verjongd. Doe maar mee! Stuur ons teksten op die vertellen hoe u het evangelie leest, vanuit uw eigen ervaring en geloof. Jacques Gaillot

		De bijbel, spontaan vertaad Het verloren schaap Het was in december. Het was koud, regenweer, goed om in huis te blijven. De evangelietekst die aan onze kleine groep werd voorgelegd was bovendien door en door gekend: de parabel van het verloren schaap. Iedereen gelooft dat hij deze tekst kent en denkt dat hij hem bijna van buiten zou kunnen opzeggen. En toch werd het een sterk moment, een van die heerlijke momenten, als een genade die men zich lang nadien nog herinnert. "Hoe kan iemand nog bang zijn voor God, na een dergelijk verhaal? Met een God die zoveel aandacht heeft voor elk van ons!" zegt ons een vrouw, terwijl ze daarnaast een woord plaatst van de overleden paus Paulus VI: " Op de avond van mijn leven beef ik als ik eraan denk dat ik voor mijn rechter zal moeten verschijnen. Trouwens," voegt ze er aan toe, "waarom wordt in deze adventsperiode zoveel gesproken over 'verzoening' en boete? Voor mij is dit vooral een tijd van ontmoeting…" Nog een andere overdenking verbaasde meer dan een. We zitten in de tijd van de betwiste kandidatuur voor het Amerikaanse presidentschap en ik lees in deze tekst iets van de managerskwaliteiten van God. "Zou men God de titel van 'manager van het jaar' niet kunnen geven? Is een verantwoordelijke vandaag niet vaak iemand die afdankingen moet organiseren in functie van herstructureringen? Terwijl men ondertussen de mond vol heeft van 'mensvriendelijke ondernemingen', waar aandacht is voor ieders bekwaamheid en men een beroep doet op een kapitaal van vertrouwen. In het evangelie evenwel, kan de goede herder niet verdragen dat ook maar één enkel van zijn schapen verloren zou gaan. Hij zou er zich niet kunnen bij neerleggen. Hij is degene die iemand op de been helpt, die bij zijn gesprekspartners zoekt hoe hij ze kan vooruithelpen." Er waren die dag nog andere lichtende woorden. Maar voor mij kwam het mooiste woord uit de mond van een van de oudsten onder ons, een vrouw die met een heel timide stemmetje zei: "In deze tekst staat ook niet dat het verloren schaap een fout heeft gemaakt. Het kan even goed het slachtoffer zijn van een ongeluk." Ik werd me er op dat ogenblik van bewust hoe ik bij het lezen van deze parabel altijd ben uitgegaan van een veronderstelde schuld, de schuld van een ellendig, verachtelijk mens, die helemaal is aangewezen op Gods goede wil. Toen ik vertrok viel nog altijd een miezerige motregen uit de lucht. Maar mijn hart was heel warm, en ik parafraseerde een andere tekst: "Het evangelie lezen in een groep die kerk vormt, is als een schat waaruit iedereen zonder ophouden oud en nieuw tevoorschijn haalt."