|
|
Het feit dat de Amerikanen niet meer kiezen voor het ‘antirakettenschild’, is dat een stap vooruit of achteruit met het oog op het verminderen van de nucleaire arsenalen? |
|
|
|
De beslissing van president Obama om af te zien van het project van het ‘antirakettenschild’, dat Bush zo dierbaar was, heeft Moskou begroet als een moedige daad. Deze beslissing maakt dat de dialoog met Rusland weer op gang kan worden getrokken en stelt compromissen in het vooruitzicht betreffende de vermindering van de kernwapenvoorraden. |
|
|
|
|
Niet alles is opgelost, want president Obama heeft gezegd dat hij het Amerikaanse schild zou vervangen door raketten die korte en middellangeafstandsraketten kunnen vernietigen. Maar er kan weer gedacht worden aan onderhandelingen met Rusland. |
|
|
|
|
Het Israëlisch-Palestijnse vredesproces lijkt in een impasse. De eis van Washington om de kolonisering volledig te ‘bevriezen’ vond geen gehoor. Kan men spreken van een mislukking? |
|
|
|
De regering van Israel is gewoon geen rekening te houden met wat men haar vraagt. Geen enkel besluit van de Veiligheidsraad van de Verenigde naties in de voorbije jaren dat haar aanbelangt, heeft effect gehad. Het Israëlische standpunt in verband met de nederzettingen verandert niet. Premier Netanjahoe spreekt alleen van een “vertraging in de bouw”. |
|
|
|
Het aantal Israëli’s op de westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem benadert het half miljoen. Dit wil zeggen dat het met de jaren steeds moeilijker valt de situatie te regelen. |
|
|
|
|
|
Samen met de nederzettingen blijven er nog twee andere vragen waar men niet omheen kan: de verdeling van Jeruzalem en het lot van de Palestijnse vluchtelingen. Wat zal president Obama kunnen doen? |
|
|
|
Er komen maar altijd verder clandestiene vluchtelingen aan die, met gevaar voor hun eigen leven, de Middellandse Zee oversteken om Europa te bereiken, en wij kijken onverschillig toe. Deze zomer zijn 73 vluchtelingen die met een rubberbootje vertrokken waren, omgekomen in zee. Dit drama ging ongemerkt voorbij. Vanwaar die onverschilligheid? |
|
|
|
|
Dit drama werd vlug vergeten. Vijf overlevenden, die er erg aan toe waren, zijn tot op het eiland Lampedusa geraakt: vijf Eritreeërs, die een twintigtal dagen waren overgeleverd aan de golven. Een van hen heeft verklaard: “We hebben ten minste tien schepen gekruist, en slechts één vissersboot heeft halt gehouden om ons levensmiddelen en water te geven.” |
|
|
|
|
Het Kanaal van Sicilië is nochtans een druk bevaren doorgangsplaats voor schepen. Het is een sterk bewaakte zone. Vrees voor moeilijkheden en stille onverschilligheid hebben deze jongeren aan hun lot overgelaten. Toch is het een mensenrecht om in alle omstandigheden opvang en hulp te krijgen. Het is een blijvend recht. |
|
|
|