|
|
| Een enquête laat de achteruitgang zien van de het katholicisme in Frankrijk. De Franse katholieken vormen vandaag een verouderende bevolking, met een meerderheid van vrouwen. De electoraal rechtse oriëntering van de katholieken wordt sterker. Verbazen deze resultaten u? Hoe ziet u de toekomst? |
|
| |
|
| Ik ben niet verbaasd over deze resultaten. De achteruitgang is begonnen in de jaren ’70. Die zet zich door met de erosie van het aantal en het verlies aan invloed van de katholieke Kerk. De maatschappij waarin wij leven bevindt zich in een proces van secularisatie. Laten we vooral vermijden geïrriteerd met onze identiteit bezig te zijn en de ons omringende cultuur niet verwerpen. De relatie tussen geloof en cultuur is nog altijd in opbouw. |
|
| |
|
| De actuele situatie nodigt ons uit om eerder te zoeken om bronnen te ontsluiten dan om structuren op poten te zetten. In een nieuwe wereld, die volop in gisting is, is de Kerk geroepen om gist te zijn. Ze is drager van een dimensie die met transcendentie en de menselijke waardigheid te maken heeft, en die op een nuttige wijze licht kan werpen op de grote maatschappelijke debatten. |
|
|
|
| |
|
| Het Koerdisch probleem is weer aan de orde van de dag. Na 25 jaren van conflict denkt Ankara aan mogelijke onderhandelingen en de Koerdische leider Abdullah Öcalan doet vredesvoorstellen. Hoe reageert u, die zo vaak de Koerden verdedigd hebt, daarop? |
|
| |
|
 |
Er is wat hoop. 25 jaren van conflict hebben aan beide kanten samen tot 40.000 doden geleid, waaronder 17.000 burgers. De repressie tegen de Koerden is verschrikkelijk geweest. Waarom zo lang wachten als men weet dat een militaire oplossing geen kans op slagen heeft? Ik hoop dat er vlug onderhandelingen tot stand komen tussen Ankara en de Koerden om de identiteit van de Koerden, hun politieke en culturele rechten te erkennen. Dit veronderstelt dan weer dat men de autonomie van de Koerdische regio erkent, het gebruik van de Koerdische taal toestaat, en Abdullah Öcalan, die al 10 jaar in de gevangenis zit, vrijlaat. |
|
|
| |
|
| De Taliban maken het de Westerse legers moeilijk. Het regime van de Taliban is eind 2001 gevallen en sindsdien is de internationale macht er nog niet in geslaagd opnieuw vrede te brengen en iets te doen voor de ontwikkeling waar het Afghaanse volk zo naar verlangt. U bent tegen de oorlog – hoe ziet u dan deze oorlog tegen het terrorisme in Afghanistan? |
|
| |
|
| Vandaag de dag slaan de Taliban overal toe, waar en wanneer ze maar willen. Tot in het hart van Kaboel. In juli laatstleden, toen 22 Britse soldaten werden gedood, wenste de meerderheid van de bevolking van het Verenigd Koninkrijk dat hun soldaten niet langer in Afghanistan zouden blijven. Hetzelfde voor Frankrijk. De publieke opinie denkt dat de oorlog niet de oplossing is en geen vrede zal brengen. Troepenversterkingen in Afghanistan zullen niets oplossen. |
|
| |
|
 |
Buitenlandse mogendheden zijn er nooit in geslaagd om met geweld een land te veranderen. Zoals velen denk ik dat we niet in Afghanistan zijn voor het welzijn van de bevolking, maar omwille van het geopolitieke belang van de regio. Een moeilijke bladzijde moet omgedraaid worden, en daarvoor zullen onderhandelingen nodig zijn. |
|
|
| |
|
