Actualiteit

Partenia


	Partenia
	Actualiteit
	Notities Onderweg
	De Bijbel


	Terugblik
	Geschiedenis van Partenia
	Biografie van Jacques Gaillot
	Archief
	Boeken in het Frans



	Links


	Impressum

Zomer in de winter, tornado’s in Frankrijk, overstromingen in Azië – de wereld heeft de indruk dat het klimaat gek geworden is. Het spookbeeld van de Apocalyps duikt weer op… Wat denkt de man van de Kerk daarvan?

De grote angsten die de mensheid gekend heeft met de epidemieën, invasies of oorlogen, hebben gunstige gevolgen gehad. Ze gaven de volkeren de kans om zichzelf te herpakken, om er tegenaan te gaan, om uitwegen te vinden voor de toekomst. Voor ons is de tijd van de grote angst nog niet aangebroken.

Het is de tijd van de onrust. De opwarming van de aarde wordt bevestigd. Het peil van de zee stijgt verder met de dooi van de gletsjers in Groenland. De mensheid stabiliseert haar uitstoot van koolzuurgas niet, maar blijft die integendeel nog versnellen. Die fenomenen worden erger en erger. Wetenschappers doen voortreffelijk werk. De publieke opinie raakt meer en meer gesensibiliseerd. Maar de grote veranderingen blijven uit. Moeten we wachten tot de grote angst er is?

De idee dat de wereld ons ‘huis’ is lijkt nooit zoveel vooruitgang gemaakt te hebben als nu met de bewustwording van de ontregeling van het klimaat (Hulot in Frankrijk, Al Gore in de VS…) Wat denkt u van wat de politici op dit terrein doen?

Het ‘huis van de wereld’ wordt met vernietiging bedreigd. We zitten allemaal aan boord van de ‘Titanic’ die riskeert op een ijsberg vast te lopen. We delen allen hetzelfde lot. Het protocol van Kyoto vraagt van de ontwikkelde landen hun uitstoot van broeikasgassen tegen 2010 met 5% te verminderen in vergelijking met 1990. De politieke verantwoordelijken doen plechtige verklaringen in die zin, maar stellen geen maatregelen vast die men zou moeten treffen. De VS hebben zelfs het protocol van Kyoto niet ondertekend. Resultaat: de uitstoot van koolzuurgas blijft stijgen. De politici zijn verantwoordelijk voor de toekomst.

Kardinaal Martini (die van het condoom ooit zei dat het om ‘een kleiner kwaad’ ging) ging zopas, 80 jaar oud, op rust. Het college dat de paus kiest verliest daarmee een van zijn onbekrompen figuren… Vindt u dit een spijtige zaak?

Kardinaal Martini is een groot figuur. Een open man, ontvankelijk voor de moderniteit en met gevoel voor de verscheidenheid in de culturen. Zijn tussenkomsten waren profetisch. Ik vind het niet spijtig dat hij op rust gaat, in Jeruzalem, een verdiende rust die hij aan de studie zal wijden.

Maar ik vind het wel spijtig dat men naar deze man, die zoveel kon betekenen voor de katholieke Kerk, nooit heeft geluisterd. Hij had de Kerk uit haar beslotenheid kunnen halen en haar openbreken voor de moderniteit, maar men heeft hem niet gevolgd.

(vragen: Robert Galzi)