|
|
• Darfour: gewetens worden wakker |
|
• Waar gaat de Katholieke Kerk naartoe? |
|
• Chinese scholieren bedreigd |
|
• Palmzondag |
|
|
|
|
|
Darfour: gewetens worden wakker |
|
|
|
Een grote meeting vindt plaats in de Mutualité van Parijs, om de presidentskandidaten te interpelleren en de publieke opinie te mobiliseren. De tijd van de verontwaardiging is voorbij, we moeten tot actie overgaan. Ik vond de aangrijpende getuigenissen van hen die uit Darfour terugkeerden zeer goed. |
|
|
|
|
De oorlog in Darfour, in West-Soedan, heeft aan minstens 200.000 mensen het leven gekost en heeft meer dan 2 miljoen mensen op de vlucht gejaagd. De tirannieke regering van Khartoem maakt gebruik van milities die verkrachten, martelen, doden en de drinkwaterputten vergiftigen om te beletten dat de bevolking zou terugkeren. De vluchtelingen zijn ondergebracht in kampen, in Soedan of in aangrenzende landen zoals Tsjaad. |
|
|
|
|
Er staan belangen op het spel: de olieontginning. China, de belangrijkste wapenleverancier in Soedan, neemt de tweederde van de olie-uitvoer voor zijn rekening. Vandaar China’s verzet tegen sancties van de Veiligheidsraad m.b.t. Soedan. Maar China hecht veel belang aan de Olympische Spelen van 2008, en is zeer gevoelig voor de dreiging met een boycot van de Spelen als het Soedan blijft steunen. |
|
|
|
Er is een politieke oplossing nodig: men moet Khartoem tot onderhandelingen dwingen, om een einde te stellen aan het bloedbad en de bevolking te beschermen. Het kàn, en het is dringend. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Waar gaat de Katholieke Kerk naartoe? |
|
|
|
Het is de titel van een uitzending van een Belgische radiozender. Een uitzending die een uur duurt. Met twee Belgen: de voorzitter van de Interdiocesane Lekenraad en de woordvoerder van de Bisschoppenconferentie. En twee Fransen: een journalist, adjunct-hoofdredacteur bij de Figaro, en ikzelf. De moderator opent het debat over de toekomst van de Katholieke Kerk vanuit recente tussenkomsten van Benedictus XVI. Uiteraard verschillen onze standpunten! |
|
|
|
Ik zit alleen in een studio in Parijs, rechtstreeks verbonden met Brussel, maar ik sta ook alleen met mijn manier van kijken naar de toekomst. Ik zeg dat ik het spijtig vind te moeten vaststellen dat er in deze uitzending geen vrouwen aan bod komen. Mijn blik is gewoonlijk niet op de Kerk gericht en ik denk dat er in die Kerk pas echte hervormingen tot stand zullen komen als men vertrekt vanuit de wereld van de uitsluiting. |
|
|
|
De verschillende Romeinse interventies, i.v.m. met de traditionalisten, de liturgie, het celibaat, het opzijzetten van een bevrijdingstheoloog, Jon Sobrino… ze zijn me teveel op het verleden gericht. “Nieuwe wijn in nieuwe zakken” zei Jezus. Als we de oude zakken bewaren houden we ons bezig met de vraag hoe de Kerk kan ‘overleven’ in plaats van ons naar de toekomst te keren en creatief te zijn. |
|
|
|
|
|
|
Er is vooral de afwijzing van de moderniteit vanwege de officiële Kerk. De moderniteit kent het individu autonomie toe en het recht om zijn eigen leven te bepalen. Dit is het recht tot zelfrealisatie en de afwijzing van een instelling die meent te kunnen voorschrijven wat mensen moeten doen. |
|
|
|
|
Maar spreken over de Kerk, is dat niet op de eerste plaats spreken over vrouwen en mannen die midden de wereld het evangelie beleven en een begin van hoop zijn? |
|
|
|
|
|
Chinese scholieren bedreigd |
|
|
|
De politie laat weinig mensen binnen in de grote zaal van de administratieve rechtbank. Op de eerste rij zitten drie Chinese scholieren, duidelijk onder stress. Ik zit naast hen. Ze zijn meerderjarig en hebben geen papieren. Ze kunnen op elk moment teruggestuurd worden naar hun land. Een aantal jaren geleden kwamen ze met hun ouders naar Frankrijk, bereiden zich nu voor op hun eindexamen en willen naar de universiteit. Hun Frans is excellent. Maar ik weet ook dat ze erg goed zijn voor wiskunde. |
|
|
|
|
Hun toekomst staat op het spel in deze zaal. Alles kan wankelen. Ze durven hun ogen niet opslaan naar de voorzitter van de rechtbank, die er nochtans vriendelijk uitziet. |
|
|
|
|
Voor ons, rechtop, is de advocate aan het pleiten – ze is adjunct-burgemeester in Parijs – dat deze jongeren in ons land moeten kunnen blijven. Ze doet het met kennis van zaken, en met hart en ziel. Ik heb bewondering voor deze vrouw, een huismoeder, die ik vaak ontmoet op alle fronten waar men tegen onrecht strijdt. Op het einde van haar lange betoog verwijst ze naar al die jonge scholieren die buiten staan, en onderstreept mijn aanwezigheid op de rechtbank. |
|
|
|
De advocaat van de prefectuur, die de uitwijzing van de drie Chinezen heeft geëist, antwoordt prompt en gevat: “Mevrouw de voorzitter, als deze jongeren hier alléén waren geweest, zonder steun van buiten en zonder de aanwezigheid van personaliteiten, zou dan niet op dezelfde manier moeten recht gesproken worden?” De uitspraak wordt in beraad gehouden. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Palmzondag |
|
|
|
Eén keer is geen keer, en zo vier ik de liturgie van palmzondag op een appartement, op uitnodiging van de Fraternité Max Jacob. Een twintigtal aanwezigen, waarvan ik de meesten niet ken, zijn hier bijeengekomen in een grote, prachtig versierde ruimte. |
|
|
|
|
|
Het onthaal is warm en hartelijk. Elke man, elke vrouw wordt er met vreugde opgewacht. Een bejaard iemand in een rolstoel krijgt aandacht. |
|
|
|
Ik vind het fijn de viering te mogen beginnen in een gemeenschap waarvan ik aanvoel dat de mensen er van binnen klaar voor zijn. We houden onze palmtakken vast, teken van onze gehechtheid aan Christus die we willen volgen. De woorden van het lijdensverhaal van Lucas dringen in ons binnen als zaad in goede grond. Er gaat iets van uit. Ik richt me tot hen als tot vrienden. De schoonheid van de liturgie, in haar eenvoud en authenticiteit, maakt indruk op de deelnemers. Brandde ons hart niet in ons, zoals bij de pelgrims op weg naar Emmaüs? |
|
|
|
|
Na de viering maakt de eucharistische tafel plaats voor de grote tafel waaraan we met elkaar delen wat de een en de ander heeft meegebracht. Een allergezelligste maaltijd. We nemen ruimschoots de tijd om samen te zijn, om ons daarin te verheugen. De liturgie van palmzondag heeft deze ontmoeting mogelijk gemaakt. Een liturgie die ons leven verandert door de wederzijdse liefde. |
|
|