 |
|
| Naar Nineve gaan |
|
| |
|
| “Eén van de mogelijkheden als men het moeilijk heeft, is zich afzetten tegen de hedendaagse cultuur. Gelukkig bestaat er ook nog een andere weg, door drie bijbelteksten gesuggereerd…” De eerste is: “Ga naar Nineve!” |
|
| |
|
| “Ga naar Nineve!“ |
|
| (Jonas 1,2) |
|
| |
|
| “Dat is het bevel dat Jonas krijgt, en we weten dat hij in een eerste reflex precies het tegenovergestelde deed. Voor Jonas is Nineve de cultuur die niets afweet van zijn geloof en zijn God, een cultuur die niets van doen heeft met de Godsopenbaring van het verbond, een soort grote melting pot van alle culturen van de wereld van toen. Toch dringt God aan. |
|
| |
|
 |
Ga naar Nineve, Jonas, neem het heil van zijn bewoners zo ter harte, dat je hen uitnodigt om zich te bekeren, d.w.z. om hun waardenschaal te veranderen, om anders te leren leven. Jonas biedt die cultuur de joodse bijdrage aan en toont haar dat een andere manier van denken en van leven mogelijk is, en dat die goed zijn voor de mensheid.” |
|
|
| |
|
| “Bid voor de stad waarheen ik jullie weggevoerd heb en zet je in voor haar bloei.” (Jeremia 29,7) |
|
| |
|
 |
“Deze keer is het de profeet Jeremia, die zich richt tot de mannen en vrouwen die naar Babylon gedeporteerd zijn, en die alleen maar dromen van een terugkeer naar Jeruzalem, naar hun land met zijn religieuze eenheid, zijn zekerheden en zijn oude gewoontes. De profeet zegt hen dat ze zich moeten inschakelen in die nieuwe cultuur en er hun positieve bijdrage leveren. Dit woord anticipeert op een gedurfde wijze de Bergrede: “Bemin uw vijanden, bid voor hen die u vervolgen”. De geschiedenis zou Jeremia gelijk gegeven: niet alleen heeft de joodse gemeenschap bijgedragen tot de welvaart van Babylon, maar de ervaring van de ballingschap midden een heel andere cultuur is voor haar ook een serieuze verrijking geweest op geloofsgebied.” |
|
|
| |
|
| “Slechte en luie knecht! Je had je geld moeten plaatsen op de bank…” |
|
| (Matteüs 25,14vv.) |
|
| |
|
| “Uit vrees dat hij zou verliezen wat hij van zijn meester gekregen had, dacht de dienaar er goed aan te doen het geld dat hem werd toevertrouwd op een veilige plaats op te bergen. Op dezelfde manier zijn er mensen die bang zijn om het christelijk erfgoed bloot te stellen aan het risico van de moderniteit en de nieuwe cultuur.” |
|
| |
|
| “Deze drie teksten nodigen ons uit om ons op een positieve manier naar de huidige cultuur te keren en ons in te zetten om er volledig aan deel te nemen, in het vertrouwen dat daaruit een vernieuwd christendom te voorschijn zal komen, op sommige punten misschien vrij onherkenbaar in vergelijking met vroeger. Maar dat zal niet de eerste keer zijn in die tweeduizend jaar…” |
|
|
|
| |
|
|
